13 Temmuz 2008

ben, road runner

evime döndüm ey okuyan blog ahalisi. 3 gündür evine dönük bir insan olmama karşın kıçımı kırıp bir türlü oturabilmeyi başarabilmiş değildim ta ki şu yazıyı yazana kadar. hayatun bu kadar yoğun geçmesine alışkın olmayan bünyem en sonunda sağ dizimi kullanarak patlak verdi. kırılırken lanet bir ağrıyı da bacağıma salıyor kör olasıca.

sanırım dün gerçekten en uzun istanbul yürüyüşümü gerçekleştirdim keşke uzaklıkları hesaplama konusunda pratik bi zekam olsaydı sayısal verileri vermekle aklınızı alırdım muhtemelen neyse. iki köprü arasını yürüdüm hatta sonrasında beşiktaşa kadar yürüdüm hatta öncesinde hisarüstünden bebeke kadar yürüdüm. çok daha sonra iskeleden eve yürüdüm ve çok daha önce kadıköyü dolandım. gerçek bir turist oldum evet. hayır maratoncu oldum evet evet. hayır road runner olmayı kendime daha çok yakıştırıyorum şimdi evet evvet evvvet.( herbal şampuanlı uçak reklamını hatırlamanız lazım şimdi)

izmir özetini geçmeyi başka bir yazının konusu olmaya bırakıyorum ya da üşeniyorum anlatmıyorum.

2 yorum:

  1. road runner yazmışsın ya. ben onu bir an blade runner zannettim. yılların seda'sı saylon avlıyo diye üzüldüm. allahtan saylon dostu eski seda'ymışsın. zaten bu ayaklarla ne saylonu di mi seda. hahahay.

    YanıtlaSil
  2. saylonlar hakkındaki tek malumatımın cnbcedeki saylonlar saldırıyor- battle star galactica olması saylon avlamam için kafi gelmiyor.

    YanıtlaSil