dar alanda kısa paslaşmalar

son iki gündür sabah okula gitme telaşlarım pek bir garip hal almaya başladı. pazartesi yolda biri pencerede biri yolda iki kadının muhabbetine 20 metre öteden yaklaşarak ve 20 metre öte uzaklaşarak misafir oldum. yoldaki kadın, iki yıl önce ablasının öldüğünü üç gün sonra kız kardeşinin vefat ettiğini 1 hafta sonra da kocasının da kaza geçirdiğini anlatıyordu ve bir cenazeye gidiyor olabilirdi. ölümlerin şekli ve kronolojisini karıştırmış olabilirim ama güzel bir sabahta yaşam enerji ve sevgisini alacak nitelikte bir ölüm furyasıydı kadının başına gelen. bu sabah, dolmuşta otururken kaldırımdaki sandalyeye bir kadın oturdu. kadının suratını çıkardım hemen ilkokulumdaki öğretmenlerden biriydi. 10 yıl onu o kadar çok yaşlandırmıştı ki düşen göz kapaklarının altında gözleri budha heykellerinin gözlerine dönmüştü. ben böyle salak düşüncelere dalmışken bir adam geldi yanına, kadın meraba dedi. sonra sizi de uzun zamandır görmüyordum ama geçenlerde rüyamda görmüştüm diye devam etti. adamı da tanıdım elbet. o da ilkolulumda öğretmendi, mete hocaydı. hiç dişi kalmamıştı adamcağızın gerçekten. sonra kadın, mete hocanın siz ne yapıyorsunuz hoca hanım, sorusuna ben de arkadaşlarımı bekliyorum. okuldan nimet hocanın kardeşi trafik kazasında vefat etmiş ona başsağlığına gideceğiz, diye karşılık verdi. nimet hoca ilkokulda öğretmenimdi 5 sene boyunca. kendisini çok sevmezdim. çok sevilen ya da nefret edilen ilkokul hoca tiplemesinin ikisine de pek uymuyordu. iyiydi ama çok huysuzdu. zaten hayatımda tanıdığım nimetlerden bir tek oda arkadaşım olan iyiydi. neyse baş sağlığı dilemek gibi dayanışma ve paylaşma gerektiren hiçbir duruma uyum sağlayamadığımdan, 10 sene sonra bundan dolayı ilkokul öğretmen ziyareti çok karmaşık bir yapıya sahip benim için. sosyal bir öküz de olabilirim tabi.