fikrimin ince stajı

tatil anlayışımı yerle bir eden staj ve mutluluk konu başlıklı günlerimin yıldızıyım adeta. henüz acemi ötesi bir eleman olmanın ezikliğini damarlarımda hissediyor olsam da gönülsüz gönüllülüğümün(kaç harf oldu orda öyle) yeni endorfin kaynakları oluşturacağını asla kestiremezdim. yaptığım iş angarya ötesi bir anket ayıklama işi de olsa, 2 günde dünyanın en hızlı anketokur-gruplar kıvamına yaklaşmış olabilirim. üstelik cevapları okuyarak. çocukların anket sonlarındaki, katıldığınız için teşekkürler ibaresinin altına bizzat "asıl ben teşekkür ederim" yazmaları gibi küçük şeylere sevinir oldum, resmen emeğime değer veriyorlarmış gibi üstüme alınıyorum. yardımlaşma ve sosyal adalet gibi konuların içinde aktif bir özne olmayı hiçbir zaman bir araç ve amaç haline getirmeyi bizzat talep etmesem de bu konudaki pasif yapımın bir gurup velet tarafından çatırdaltılması ve çalıştığım yerin mavi atlas altındaki yeşil örtü, kuş cıvıltıları ve iyilik timsali hoş sohbetli insanlarla süslenmesi ve nihayet bir işe yarıyor olmanın verdiği haz itibariyle, nazarlarınızdan sakınarak(hah) asık ifademi geride bırakacağım günlere gidiyorum. adios amigos!