yalnız yaşamak insana güzel hisler verebiliyormuş biliyor musunuz? ama öyle melankolik elimde kahve camdan bakarım tribinden bahsetmiyorum. bu gün ev için alışveriş yaptım sevgili okuyucularım. bi şeyler alırken ilk defa başkasını da hesaba kattım. ezgi bunu sever mi diye falan. hem okuyan hem kardeşine bakan ablayım ne de olsa(keyfime dokanmayın). sonra eve geldim, kerim amcayla günlük selam alışverişimizi yaptık, içeri girdim ve ezgiye kızmaya başladım" neden dersaneye gitmedin allah belanı verecek!!" şeklinde. otoriter, kardeşinin derslerini asmasına izin vermeyen, sorumluluk aşılayan ablayım(dokanmayın keyfime). sonra soframıza oturduk, pancar turşusu kavanozunu yarıladık, oysa daha bu gün almıştım. yani aşersek ancak bu kadar yerdik diyeyim size. hayvan mıyız ne noluyoz lan? günün en sevdiğimiz saatinde sohbet ettik, gün içerisinde başımızdan geçenleri anlattık aşk hayatlarımızdaki son gelişmeleri aktardık. şahane abla-kardeş diyaloglarına giren überablayım(bi şey mi demiştiniz).
you better run
you better run
you better run
you better run
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder