Akşam büyükbabamı aradım. Büyükbaba bir şey soracağım dedim. Eskiden idamlar meydanlarda mı yapılırdı gibilerinden bir şeyler dedim. O da evet 56-57ye kadar sabah namazından sonra Sultanahmet'te gerçekleşirdi infazlar, halk da izlemeye gelirdi dedi ve hiç sormadığım halde orada son kez idam edilen adamı anlattı. Dar ağacının nasıl kurulduğunu, başına geçirilen bezin hangi kumaştan olduğunu, adama son arzun var mı diye sorduklarında, heyecandan cevap veremediğini, genellikle idam mahkumlarının son sözlerinin kelime-i şahadet olduğunu, korkudan onu söyleyemeden, ilmeğin boynuna oturduğunu, nefessiz nasıl kıvrandığını, debelendiğini yaşlı sesiyle kesik kesik anlattı.

Sultanahmet'te idam edilen son kişi artık hikayenin sonunu biliyorum.

Oysa amacım, okuduğum kitapta  Sultanahmet'te geçen bir idam sahnesinin, gerçekten öyle olup olmadığını, emekli bir polisten öğrenmekti.