başlıksız yarim

ayrılıktan zor belleme ölümü diye haykırasım var, neden mi, çünkü yarın kedimden ayrılıyorum ve nerdeyse ülke çapında genel yas ilan edecek bir duygusallığım var. kendimi, yıllarca çocuk esirgeme kurumlarını aşındırmış sonrasında tam çocuğa kavuşmuşken, biyolojik annenin ortaya çıktığı ve filmin içine ettiği, müzmin kadın gibi hissediyorum. biyolojik anne benim versiyonumda babaya karşılık geliyor ya da ben tüm benliğimle hayatımı yeşilçama çevirmek istiyorum, bir kediden bile ayrılamıyorum a.k.

postu kedi hegamonyasından kurtarma babında, sinop seyahatimi açayım biraz. efendim bu cuma akşamı, sinop gerze'ye doğru yola çıkıyorum. okulum bünyesinde "sinop kendini keşfet projesi"ne başvurdum ve kabul edildim. proje ismen çok kaybetse de bence( mesele kendimiz değil, çocuklar olmalı bence) içeriği gerze'de bir köy okulunun öğrencileri ile biraraya gelip, onlarla çeşitli sosyal etkinliklerde bulunmak, projeler yapmak. şimdiye kadar hep ofis ortamında sürdürdüğüm stk kariyerimi sahaya taşımak nasip oldu nihayet. hayatımda ilk kez karadeniz'e gideceğim için de heyecanlıyım dostum. her ne kadar rol modelim olarak coşkun aral'ı seçsem de, bu husustaki aktivitelerimin sınırlılığı hüzünlendiriyor insanı.

az önce show tv ana haber, beren saat'in bir cips tarafından mıknatıs gibi çekildiği ve akıbetinin ne olacağı konusundaki yorumları ali kırca'ya bırakarak başladı, bana da bu postu bitirmek düştü. hadi dağılın.