heycans

1 dakika sonra yeni bir gün başlıyor ben bu satırı yazarken. bu cümledeki anlatım bozukluğu nereden kaynaklanmaktadır şimdi? benim de öss atmosferine girdiğim anlaşılıyor cümle kılıklı ifadelerimden. ezgi de bu gün össye girecek takımdan. benim heyecan kat sayım da artıyor ilerleyen zamana bağlı olarak. kendi öss senemi hatırlıyordum da bu kadar heyecanlanmamıştım. hatta heyecanım 1 üzerinden 2 düzeylerinde seyretmekteydi. nedense bu gibi hayati önem arzden mevzularda, mevzunun kendisine yaklaştıkça bir sallamama, hatta kendini de salma baş gösterir bende, bas bas paraları leylaya bi daha mı gelcez dünyaya nakaratı eşliğinde. kendimi bi sal moduna almak çok kolay, ama iş başkasına gelince onu bu moda geçirmek hakikaten karın ağrısı gibi bir iş.

asıl mesele, yapabileceğini bildiğin bir şeyin, yapamayacağının korkusunun  yumurta kapının ağzına geldiği zaman içine çöreklenmesi. çok hain bir korku bu, hadi bir şeyden korkarsın, ödün patlar ama kendini güvene alacağın bir yöntemi bulursun, kurtulursun ama bu mevzuda işler değişiyor çünkü bir zaman değişkeni de meselenin içine dahil oluyor çok yönlü olaraktan. sınav saati yaklaştıkça korkun maksimum düzeylerde seyrediyor ve sınavda yerini yetiştiremeyeceğim korkusuna bırakıyor. bu korkunun tuzağına düşmemek mesele. ben düşsem bile salla gitsin, martılar, ilerde açacağım lokanta gibi hayallere dalarak uzaklaştırıyorum kendimi. motivasyonum düşse de koymuyor artık zaten başka şeylere odaklanmışım çoktan. onları da yapacağımdan değil ama güzel şeyler düşünmek varken neden kendimi kaygıyla yiyip bitireyimi, motto olarak benimsediğimden işte.

ama kardeşim için yapamıyorum, kendi yöntemimle fena halde çuvallıyorum. ya çok heyecanlanırsa, ya yapamazsa kaygısı fena halde  bana geçmiş durumda. çaktırmıyorumdur umarım ya çaktırırsam a.k.

sınav sonrasını düşüneyim, geçti biti gitti diyeceğim anı düşüneyim diyorum ama benim pazartesi iki tane üst üste sınavım var lan hiç bakmadığım daha. hayat bi bana güzel değil a.k.